Θεραπευτική Κολύμβηση και Άσκηση στο Νερό σε άτομα με Αυτισμό
2014-04-07 20:09
Η φυσική δραστηριότητα λαμβάνει σημαντικό ρόλο στη διαμόρφωση ενός υγιούς προφίλ του πληθυσμού (US Department of Health and Human Services, 1996), όμως σύμφωνα με τον Pan (2006; 2008) τα άτομα με αυτισμό είναι λιγότερο δραστήρια κινητικά σε συγκριτικά με τον τυπικό πληθυσμό. Έτσι, κρίνεται απαραίτητη η δημιουργία ποικιλίας θεραπευτικών παρεμβάσεων (Pan, 2010; Prupas, Harvey & Benjamin, 2006) για την προώθηση των κοινωνικών δεξιοτήτων (Levinson, 2003; Maurice, Green & Fox, 2001; McConnell, 2002), της κινητικής ανάπτυξης και του ενεργού τρόπου ζωής, μέσω της συμμετοχής σε προγράμματα φυσικής δραστηριότητας, σε παιχνίδια (Smith, 2001) και σε αθλήματα (Yanardag, Akmanoglu & Yilmaz, 2013).
Οι παρεμβάσεις που πραγματοποιούνται σε υδάτινο περιβάλλον αποτελούν μια ολιστική θεραπευτική προσέγγιση και σύμφωνα με τον Kanner (1943) τα άτομα με αυτισμό δείχνουν να προτιμούν τις δραστηριότητες στο νερό σε σύγκριση με άλλες κινητικές δραστηριότητες. Έχει αναφερθεί ότι έχουν καλύτερες επιδόσεις σε ασκήσεις και παιχνίδια που πραγματοποιούνται μέσα στο νερό πάρα έξω από αυτό (Killian, Joyce-Petrovich, Menna & Arena, 1984).
Η άσκηση στο νερό αποτελεί μία κατάλληλη μέθοδο πρώιμης παρέμβασης (Bachrach, Mosley, Swindle & Wood, 1978) που βοηθά στην προώθηση του κινητικού, κοινωνικού και συναισθηματικού τομέα (Huettig & Darden-Melton, 2004) και στη βελτίωση δύναμης, αντοχής, συντονισμού, εύρους κίνησης, σωματογνωσίας, προσανατολισμού (Broach & Dattilo, 1996), αυτοαντίληψης, λεκτικής επικοινωνίας (Best &Jones, 1972; Hamilton, 1972). Επίσης, σύμφωνα με τον Hulls (2006) αναφορές θεραπευτών υποστηρίζουν ότι η άσκηση στο νερό βοηθά στη βελτίωση της συγκέντρωσης προσοχής, της βλεμματικής επαφής, στο άγγιγμα, και στην ισορροπία. Επομένως, τα προγράμματα θεραπευτικής παρέμβασης μέσα στο νερό έχουν σημαντικά θεραπευτικά αλλά και κοινωνικά οφέλη (Pan, 2011).
Το ενδιαφέρον των ατόμων με αυτισμό για τις κινητικές δραστηριότητες μέσα στο νερό, έχει οδηγήσει στο συμπέρασμα ότι η άσκηση στο νερό θα μπορούσε να αποτελεί σημαντικό κομμάτι του εκπαιδευτικού προγράμματος, καθώς είναι ιδιαίτερα διασκεδαστικό για τους συμμετέχοντες και παράλληλα συμβάλει στη βελτίωση της κινητικής τους ανάπτυξης (Mosher, 1975; Wing, 1976).
Καπασούρη Κατερίνα
Καθ. Προσαρμοσμένης Φυσικής Αγωγής
MSc Πρόληψη-Παρέμβαση-Αποκατάσταση
Κινητό: 694 5309514
mail: kkapasouri@yahoo.gr
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
Bachrach, A. W., Mosley, A. R., Swindle, F. L. & Wood, M. W. (1978). Developmental Therapy for Young Children with Autistic Characteristics. Baltimore, MD: University Park Press.
Best, J. F., & Jones, J. G. (1974). Movement therapy in the treatment of autistic children. Australian Occupational Therapy Journal, 21(4), 72-86.
Broach, E. & Dattilo, J. (1996). Aquatic therapy: A viable therapeutic recreation intervention. Therapeutic Recreation Journal, 30(3), 213-229.
Huettig, C. & Darden-Melton, B. (2004). Acquisition of Aquatic Skills by Children with Autism. Palaestra, 20, 20-27.
Hulls, D., Walker, L. & Powell, J. (2006). Clinicians’ Perceptions of the Benefits of Aquatic Therapy for Young Children with Autism: A Preliminary Study. Physical & Occupational Therapy in Pediatrics, 26(1/2).
Jones, J. G., & Best, J. F. (1975). Movement therapy in the treatment of autistic children: Part II Intellectual changes. Australian Occupational Therapy Journal, 22(1), 15- 29.
Kanner, L. (1943). Autistic disturbances of effective contact. Nervous child, 2, 217.
Killian, J. K., Joyce-Petrovich, R. A., Menna, L. & Arena S. (1984). Measuring water orientation and beginner swim skills of autistic individuals. Adapted Physical Activity Quarterly, 1, 287–295.
Pan, C. Y. (2011). The efficacy of an aquatic program on physical fitness and aquatic skills in children with and without autism spectrum disorders. Research in Autism Spectrum Disorders, 5, 657–665.
Pan, C. Y., (2010). Effects of water exercise swimming program on aquatic skills and social behaviors in children with autism spectrum disorders. Autism: International Journal of Research and Practice, 14, 9–28.
Pan, C. Y. (2008). Objectively measured physical activity between children with autism spectrum disorders and children without disabilities during inclusive recess settings in Taiwan. Journal of Autism and Developmental Disorders, 38, 1292–1301.
Pan, C. Y., & Frey, G. C. (2006). Physical activity patterns in youth with autism spectrum disorders. Journal of Autism and Developmental Disorders, 36(5), 597–606.
Prupas, A., Harvey, W.J., & Benjamin, J. (2006). Early intervention aquatics: A program for children with autism and their families. Journal of Physical Education, Recreation and Dance, 77, 46–51.
Smith, M.J. (2001). Teaching play skills to children with autistic spectrum disorder. New York: DRL Books.
US Department of Health and Human Services. (1996). Physical Activity and Health:A Report of the Surgeon General. Atlanta, GA: US Department of Health and Human Service.
Yanardag, M., Akmanoglu, N. & Yilmaz, I. (2013). The effectiveness of video prompting on teaching aquatic play skills for children with autism. Disability & Rehabilitation, 35 (1), 47-56.
—————
