Ψυχοκινητική Αγωγή και Ψυχοκινητική Θεραπεία στο Εργαστήρι Ψυχοκινητικής

Η ψυχοκινητική εξέλιξη ενός ανθρώπου αναφέρεται σε όλες εκείνες τις δεξιότητες που αποκτά από τη βρεφική ηλικία κι έπειτα, στο σωματικό / κινητικό, στο γνωστικό / αντιληπτικό και στο συναισθηματικό / κοινωνικό τομέα. Όλοι οι παραπάνω τομείς αναπτύσσονται παράλληλα και ο ένας επηρεάζει τον άλλον.

Έτσι, η ψυχοκινητική επιστήμη τονίζει την άμεση σχέση που υπάρχει μεταξύ του σώματός μας, της αντίληψής μας και των συναισθημάτων μας, ενώ η ψυχοκινητική αγωγή είναι μία παιδαγωγική προσέγγιση που περιλαμβάνει σωματικές εμπειρίες και κινητικές δραστηριότητες για να αναπτύξει συνολικά την προσωπικότητα των παιδιών.

Είναι κατάλληλη για την προσχολική ηλικία και τις πρώτες τάξεις του δημοτικού, μια και ως αυτή την ηλικία τα παιδιά αναπτύσσουν τις βασικές δεξιότητες. Η ψυχοκινητική αγωγή ενισχύει όλους τους τομείς ψυχοκινητικής ανάπτυξης, ανταποκρίνεται στις ανάγκες των παιδιών και είναι πολύ ευχάριστη.
Η ψυχοκινητική όμως, είναι κατάλληλη και για μεγαλύτερες ηλικίες, ακόμα και για την τρίτη ηλικία, εφόσον επιχειρείται η επανεκπαίδευση των ατόμων που αντιμετωπίζουν κάποιες δυσκολίες σε κάποιες από τις παραπάνω δεξιότητες. Τότε όμως μιλάμε για ψυχοκινητική θεραπεία. Οι βασικές αρχές των δύο παρεμβάσεων είναι οι ίδιες, αλλά οι στόχοι αλλάζουν ανάλογα με την περίσταση.

ΨΥΧΟΚΙΝΗΤΙΚΗ ΘΕΡΑΠΕΙΑ

 Η ψυχοκινητική θεραπεία απευθύνεται σε παιδιά (αλλά και σε ενήλικες) με προβλήματα ήπιας ή πιο σοβαρής μορφής. Για παράδειγμα, υπερκινητικά παιδιά, με μαθησιακά προβλήματα, έλλειψη συγκέντρωσης, αντιθετική συμπεριφορά, χαμηλή αυτοπεποίθηση, δυσκολία στο γράψιμο, στον συντονισμό ή παιδιά που πάσχουν από κάποια διατροφική διαταραχή μπορούν να επωφεληθούν από συνεδρίες ψυχοκινητικής θεραπείας. Ενώ το μέσο που χρησιμοποιείται είναι το ίδιο με εκείνο της ψυχοκινητικής αγωγής, οι στόχοι διαφέρουν. Η δουλειά που γίνεται στην ψυχοκινητική θεραπεία είναι πιο συστηματική και στοχευμένη. Οι θεραπευτές αξιολογούν με διεθνώς αναγνωρισμένα τεστ το άτομο που έχει κάποια δυσκολία και έπειτα βάζουν στόχους και δημιουργούν το κατάλληλο πρόγραμμα παρέμβασης. Η βασική διαφορά τους, λοιπόν, είναι ότι στην ψυχοκινητική θεραπεία οι κινητικές δραστηριότητες και οι σωματικές εμπειρίες χρησιμοποιούνται για τη διόρθωση κάποιων προβλημάτων και όχι μόνο για άθληση και προσωπική ανάπτυξη. Σημειώνουμε δε ότι οργανώνονται και ομαδικές ψυχοκινητικές θεραπείες, με τη συμμετοχή παιδιών με ομοειδή προβλήματα, όπως για παράδειγμα παιδιά με παχυσαρκία ή παιδιά με προβλήματα στην οροθέτηση ή με χαμηλή αυτοπεποίθηση. Όσο πιο κοντινές είναι οι ηλικίες των παιδιών και οι δυσκολίες τους τόσο πιο ίδιες οι ανάγκες, άρα και οι στόχοι που θέλουμε να πετύχουμε.

ΨΥΧΟΚΙΝΗΤΙΚΑ ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ
Όλα τα παιχνίδια είναι ψυχοκινητικά από τη στιγμή που χρησιμοποιούμε το σώμα μας και τις λειτουργίες του, το μυαλό μας και τις αισθήσεις μας και από τη στιγμή που ότι κάνουμε με το σώμα μας δημιουργεί κάποιες αλλαγές στον εσωτερικό μας κόσμο και στα συναισθήματά μας.
Σε αυτά τα παιχνίδια πρωταγωνιστικό ρόλο παίζουν το σώμα και η κίνηση! Έτσι λοιπόν το βρέφος που παίζει με τα κρεμαστά παιχνίδια στην κούνια του, το μωρό που παίζει με τους κύβους, τα παιδιά στην παιδική χαρά, τα μεγαλύτερα παιδιά που παίζουν πιο οργανωμένα παιχνίδια με κανόνες, αλλά και οι ενήλικες που παίζουν στο πάρκο, στην παραλία ή διαφόρων λογής επιτραπέζια παιχνίδια μέσα στο σπίτι, μπορούμε να πούμε ότι παίζουν ψυχοκινητικά παιχνίδια.
Ανάλογα με το περιεχόμενο του παιχνιδιού, βελτιώνεται ο συντονισμός του σώματος, η ισορροπία, η λεπτή κίνηση, ο προσανατολισμός, η οπτική και ακουστική αντίληψη, η συγκέντρωση, η μνήμη, η κριτική σκέψη, η αυτοεκτίμηση, η αυτενέργεια και η κοινωνικοποίηση.

ΗΛΙΚΙΕΣ 

Από τον πρώτο χρόνο της ζωής του, το παιδί αναπτύσσει τα κινητικά του πρότυπα. Οι ακούσιες- αντανακλαστικές κινήσεις εξελίσσονται σε εκούσιες και πιο εξειδικευμένες!
Ανάλογα λοιπόν με το στάδιο κινητικής ανάπτυξης, μπορούμε να δώσουμε ερεθίσματα στα παιδιά ώστε να φτάσουν στο μέγιστο των δυνατοτήτων τους. Τα κινητικά προγράμματα για παιδιά έως 5 ετών είναι απαραίτητο να στοχεύουν στην ολιστική ανάπτυξή τους και να πραγματοποιούνται από εξειδικευμένους επαγγελματίες, εξειδικευμένους για τις μικρές ηλικίες.
Και βέβαια, ο στόχος αυτών των μαθημάτων πρέπει να είναι η ανάπτυξη του παιδιού και όχι η εκμάθηση ενός συγκεκριμένου αθλήματος ή πρακτικής.

 Η Χριστίνα Σύψα έχει σπουδάσει Φυσική Αγωγή με μετεκπαίδευση στην Προσαρμοσμένη Κινητική Δραστηριότητα και την Ψυχοκινητική Θεραπεία στο K.U. Leuven, στο Βέλγιο. Έχει ολοκληρώσει κύκλους σπουδών στην αισθητηριακή ολοκλήρωση, στη μουσικοκινητική αγωγή και στη γιόγκα για παιδιά. Είναι υπεύθυνη προγραμμάτων στο Εργαστήρι Ψυχοκινητικής.